Harry Vercruijsse, met Geelpootmeeuw, Oosterschelde, 30 mei 1997, foto Norman Deans van Swelm
Harry Vercruijsse
Archiefinstelling Heimans en Thijsse Stichting, Werkgroep Ornithologisch Erfgoed
Periode 1978-86
Locatie Tilburg
Provincie Noord-Brabant
Soorten Kuifleeuwerik, Zilvermeeuw, Grote Mantelmeeuw, Geelpootmeeuw
Bron Jaaroverzichten
Inleiding
H.J.P. (Harry) Vercruijsse, geboren 12 mei 1950, overleden 14 juli 2020, was na zijn afstuderen korte tijd ambtenaar in zijn woonplaats Tilburg. Die status duurde maar kort. Na zijn vertrek ging zijn aandacht volledig uit naar de vogels. Jij inventariseerde in zijn woonplaats de verspreiding en populatiegrootte van de daar broedende Kuifleeuweriken. Vanaf het einde van de jaren tachtig werkte hij als vrijwilliger bij het Rijksinstituut voor Natuurbeheer, Arnhem. Zijn passie was Zilvermeeuwen aflezen die in 1986-88 door dit instituut langs de kust waren voorzien van op afstand afleesbare kleurringen met inscriptie. Deze tochten brachten hem tot ver in Frankrijk. Door zijn passie en nauwgezetheid heeft hij veel bijgedragen aan het meeuwenonderzoek van dit instituut. Intussen was hij ook in de meeuwenkolonie op de Kop van Schouwen begonnen met het regelmatig aflezen van meeuwen met kleurringen in de broedtijd, uitmondend in een in 1999 door hem persoonlijk uitgegeven boek over de meeuwenpopulatie aldaar (Zilvermeeuwen uit de duinen van Schouwen: verspreiding, sterfte en broedbiologie; Tilburg). Later verzette hij zijn bakens naar Vlaanderen, waar hij voor het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek in Brussel vergelijkbaar onderzoek ging doen in de meeuwenkolonies in de voorhaven van Zeebrugge. Hij stelde tijdens zijn meeuwenonderzoek als eerste het broeden van de Grote Mantelmeeuw in ons land vast (Limosa 67: 111-113) en wees door het aflezen van een Geelpootmeeuw met een metalen ring op de herkomst van deze meeuwensoort in ons land (Dutch Birding 17: 246-247). Hij was coauteur van verschillende publicaties over meeuwen met kleurringen.
Archiefbeschrijving
Het papieren archief van H.J.P. Vercruijsse is in 2024 helaas door zijn familie vernietigd. Een overzicht van zijn inventarisatie van de Kuifleeuwerik is door zijn echtgenote A. Vercruijsse-van Gemert echter in zijn computer teruggevonden en aan de Heimans en Thijsse Stichting en via deze aan de Werkgroep Ornithologisch Erfgoed ter hand gesteld. Zie onder Downloads.
De resultaten van zijn aflezingen van meeuwen met kleurringen van het RIN en het INBO zijn destijds in de databestanden van deze instituten opgenomen. Het databestand van het RIN berust thans in de databestanden van het Koninklijke Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, Texel.
Ornithologische betekenis
Harry Vercruijsse heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de vastlegging van de achteruitgang van de Kuifleeuwerik in de gemeente Tilburg. Zijn bijdrage aan het meeuwenonderzoek van het Rijksinstituut voor Natuurbeheer en het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek is van wezenlijke betekenis geweest voor het begrijpen van de verspreiding en overleving van de Nederlandse en Vlaamse populaties.
Downloads